Jeetje na zo’n lange tijd weer eens een blog, wat schrijf je dan?

Over wanneer Stage! in de winkels ligt?
Nee dat niet, maar na lange tijd krijg ik steeds meer tijd, rust en vooral zin om eraan te werken.  Hoe dat alles komt, lees je hier. 

In 2018 heb ik besloten knopen door te hakken.

Die stressvolle baan als salarisadministrateur in de zorg, waar ik heel gefrustreerd werd omdat we maar niet vooruit leken te komen met noodzakelijke ontwikkelingen. Die moest weg!
Vanaf 1 mei ben ik daarom bij een nieuwe baan begonnen en had ik twee maanden lang zelfs twee banen.
Hoewel deze nieuwe organisatie in alle opzichten voor mij heerlijk werkte, miste ik uitdaging.
Vanaf 1 november ben ik weer terug op het oude nest, het software bedrijf waar ik in 2000 begon. Een nieuwe functie, met uitdaging, maar ook vertrouwd, kortom heerlijk thuiskomen.
Eerste knoop doorgehakt!

Vanaf het moment dat ik Prijs van vertrouwen uitbracht kreeg ik de vraag, wanneer mijn volgende boek uitgebracht werd.
Vanaf dat moment ben ik echt wel bezig geweest met het boek. Met herschrijven bijvoorbeeld maar het gevoel was er niet.
Ook miste ik vanwege stress en andere dingen, de energie om er echt voor te gaan.
De energie die ik wel had stopte ik in Lees! en de promotie van Prijs van vertrouwen.
Langzaam bekroop me het gevoel of ik het allemaal meer een verplichting vond dan dat ik zelf het tweede deel af wilde schrijven.
Ik heb zelfs even overwogen om de website te stoppen, mijn pagina te sluiten en de handdoek voorgoed in de ring te gooien.
Maar de ideeën bleven stromen en hoewel mijn handen jeukten, kon ik me er niet toe zetten mezelf achter de laptop te kruipen.
We besloten in 2017 de woonkamer volledig te veranderen, nieuwe vloer, nieuwe meubels en weer een frisse tint op de muren en dit jaar hebben we dit doorgetrokken naar de boven verdieping en hebben we aanhangers vol aan spullen afgevoerd.
Over twee weken, komt het bed voor mijn dochter en dan is alles af.
Dan heb ik een werkkamer/loungeroom op zolder en is heel het huis weer fris en uncluttered zoals ze dat ik het Engels zeggen.
En met dat unclutteren is er bij mij weer een frisse zin gekomen om alles op te pakken.
Stage! de hele Black-serie alles gaat weer door mijn hoofd en zoals nu zit ik weer achter mijn laptop om te schrijven.
En hoewel ik weer bezig ben, heb ik in de afgelopen tijd ook het volgende geleerd.

Planning is the key to success!
De komende tijd ga ik alles goed plannen, om ervoor te zorgen dat Stage! er eindelijk gaat komen. Daar ben ik nu al druk mee bezig, heb nieuwe software voor het organiseren van de planning en marketing en hoop jullie de werkelijke publicatiedatum van Stage! te kunnen geven.

Lieve groetjes Tessy

Op mijn website staat een beknopte biografie, snel even opgetekend omdat er iets moest staan..

Maar jeetje, wat vertel je over jezelf? Ik snap dat mensen nieuwsgierig zijn en meer van me willen weten.
Maar wat moet ik hier nu vertellen?

Geboren in 1974, twee kinderen, een man, een huis een auto en een baan. Klaar!
niet genoeg? Euhh.. dat ik dol ben op zuurkoolstamp met veel spekjes zal het ook niet compleet maken.

Hmm… Dit kan ook nog; werkzaam als salarisadministrateur een beroep, niet zo stoffig als het klinkt, waar ik toevallig ben ingerold toen bleek dat ik als officemanager niet part-time kon werken en het bedrijf waar ik destijds werkte mij niet kwijt wilde.

Goh die Biografie wordt er niet spannender op!

Waarom ik ben gaan schrijven?

Tja, een lang gekoesterde droom van vele jaren die uiteindelijk werkelijk werd na jaren ploeteren? Het klikt leuk maar er is geen bal van waar. Als tiener schreef ik, vooral gedichten en songteksten maar nooit met de bedoeling er iets mee te doen.
In mijn jeugd had ik meer een doelloos voorkomen, geen dromen, geen wensen.
Ik bestond, ging op stap, maakte mijn geld op en had lol. Als ze nu vragen wat ik vroeger wilde worden was mijn antwoord of iets doms als prinses, ( ook ik was ooit jong en naïef) of oud!
En die droom heb ik nog steeds, ik wil graag oud worden, en ondertussen zoveel mogelijk beleven en genieten.
Maar auteur worden? Nee, dat is nooit in mij opgekomen.
Ik geloof dat ik op de lagere school, van mijn geloof dat ik zou kunnen schrijven af viel, toen ik als reactie op een fantastisch verhaal dat ik schreef te horen kreeg, wel leuk maar te veel en toen en toen en toen en toen.  Heerlijk opbouwend was mijn lagere schooljeugd. Ik kan er nu om lachen maar goed dat je toen als 16 jarige je rijbewijs nog niet mocht halen. (vette knipoog!)

Toch bleef het schrijven mijn guilty pleasure uit mijn jeugd, die ik voor mezelf hield tot ik vele jaren later ik als volwassen moeder van twee kids op een camping in Frankrijk begon te schrijven.

Een schrijfvakantie, wat leuk!
Nee joh, een stuk minder romantisch, zoonlief had veel vrienden gevonden op de camping, manlief een perfecte visvijver waar je op alle momenten van de dag, blijkbaar heel goed kon vangen. En dochterlief was nog zo klein dat ze, wilde bras als ze was, na het avondeten compleet uitgeput in slaap viel. Dus in de avond als zoonlief  en manlief vertrokken waren naar resp. disco en visvijver verveelde ik me stierlijk en ben ik gaan schrijven.
Oké, na een paar dagen had manlief wel genoeg van het vissen, maar dat was zijn probleem. Want in twee weken had ik mijn manuscript af, ineens, chronologisch opgetekend. Na ja er zijn wel momenten geweest dat ik, onder het genot van een glas wijn heerlijk heb zitten schrijven, en ik de volgende dag nuchter ongeveer alles heb gewist, maar schrijven is schrappen, Toch!
Na deze heerlijke vakantie heb ik op aandringen van een collega haar het manuscript laten lezen en ze was direct enthousiast, met wat aanmerkingen. Vanaf dat moment is alles gaan rollen en hebben meer mensen het proefgelezen en heeft een andere goede vriendin zich opgeworpen als mijn motivator. ongevraagd, op momenten misschien ook wel ongewenst, maar ze heeft me met geen moment in de steek gelaten. Het moment dat ze aangaf dat ik Prijs van vertrouwen naar een uitgever moest sturen verbaasde me enorm.

 Waarom zou je er anders al die tijd in steken, vroeg ze me toen ik haar waarschijnlijk met wijdopen mond aangaapte.
Tot dat moment heb ik er niet bij stil gestaan dat ik later een Facebookpagina, website, Twitter, Instagram en bij zou gaan houden als auteur T.M. Zaan. Dat Prijs van vertrouwen in de winkels zou liggen en zeker niet dat ik zeer goede recensies ontvang en van mensen hoor dat ze ervan genieten en uitkijken naar mijn volgende boek.
Dat ik signeer/verkoopsessies heb ik winkels, dat ik contacten heb met andere auteurs en heel veel leer op het gebied van marketing en vooral schrijven.

Maar ook dat is niet alles over mij. Ik hou enorm van muziek, zing zelf graag maar houd vooral van live muziek, concerten en festivals. Ik vind het heerlijk om naar het publiek te kijken hoe ze reageren op pop en rocksterren, klein en groot. Hoe ze zich gedragen als ze dronken zijn of juist niet. Mensen kijken is en blijft een grote hobby van mij.
Dus mocht je mij ooit naar je zien staren, waarschijnlijk probeer ik je te doorgronden, of verzin er zelf wat bij, wie weet vindt je jezelf nog eens terug in een van mijn verhalen.

Pff.. weer een uurtje verder.. en ook dit is toch niet echt een juiste biografie om op de startpagina van mijn website te zetten. Maar ja, jij bent weer wat meer van me te weten gekomen.

Back to the drawing board for me!

Dankbaar... Dat is mijn woord voor 2016. Dankbaar voor wat ik heb mogen bereiken en heb mogen beleven. Maar vooral dankbaar voor jullie support. Meermaals was ik verrast door alle enthousiaste reacties. Iets waar ik helemaal niet op was voorbereid.

Fantastisch, dat is daarom  het woord wat in me opkomt als ik denk aan jullie, mijn lezers. Enthousiast, eerlijk en lief horen daar automatisch bij.

Ik ga geen jaarverslag van 2016 optekenen, mijn hoogtepunten hebben jullie allemaal op Facebook kunnen lezen daar ga ik je echt niet mee vervelen.

Ik wil alleen een moment nemen om jullie al het beste te wensen voor 2017. Een jaar vol mogelijkheden.  Geniet. Leef, beleef en ervaar is mijn motto.

Ik hoop jullie in 2017 eens live te kunnen begroeten en hoop ook dat ik mag blijven rekenen op jullie support. Ik zal er alles aan doen om jullie te blijven boeien.

Maak van 2017 een fantastisch jaar! 

Lieve groetjes,

Tessy

Mijn promotie/signeersessie bij de Plus supermarkt in Veldhoven zorgde gisteren voor heel wat spanningen, nerveuze Tessy was even niet te genieten. En natuurlijk bedacht ik op het allerlaatste moment dat ik niet mijn promotie kaarten mee wilde nemen maar zelf een kerstkaart wilde ontwerpen.. Een uur voor aanvang sessie!
Je snapt waarschijnlijk dat het uitdraaide op een frustrerend fiasco met een perfecte kerst/promotiekaart die ik in geen mogelijkheid geprint kreeg.
Waarom ik mezelf dit altijd aanblijf doen? Geen idee!
Uiteindelijk was ik net optijd bij de supermarkt aanwezig en kon de pret beginnen.
En hoewel spannend, ik heb echt genoten van de gesprekken die ik heb gevoerd.
Ik heb ook zoveel complimenten mogen ontvangen en natuurlijk boeken verkocht.
Het bleek een fantastische start van een fantastisch weekend.

Vandaag mocht ik namelijk een lovende recensies ontvangen. Hanneke Tinor-centi, literair agent, tekstschrijver en recensent stuurde haar beoordeling in.
Een recensie waar ik toch wel zenuwachtig voor was. Ik heb meerdere beoordelingen ontvangen van mensen die veelvuldig recensies schrijven en kritisch zijn maar dit is een professional.
Je kunt je voorstellen hoe groot mijn grijns was toen ik hem las..
"I could eat a banana sideways," zou Jason Black gezegd hebben.

(je vindt de recensie onder het kopje recensies op deze website)

Morgen nog een dag van dit fantastische weekend. Wat zou die dag nog brengen? Fijne zondag, geniet ervan!

Tussen het schrijven en uitgeven van een boek zijn alle voorkomende emoties wel gepasseerd. Je was enthousiast toen je de eerste hoofdstukken schreef. Werd blij van de positieve reacties. Trok misschien wel gefrustreerd aan je haren op het moment dat het niet vorderde, je een writersblock ervoer of gewoonweg de tijd niet had al je ideeën uit te werken. En tot slot het gevoel na voltooïng van je meesterwerk, dat gevoel is moeilijk te omschrijven.

Persoonlijk had ik tranen in mijn ogen toen ik het voor het eerst opstuurde naar een uitgever. 
Als je dan denkt dat alles erop zit, en je gewoon achterover kan gaan zitten en afwachten tot de ze in rijen van twee aansluiten om je boek te kopen. Dan kan je er niet meer naast zitten.
In werkelijkheid zal je na lange tijd wachten verschillende afwijzingen krijgen en uiteindelijk selfpublishing overwegen of in zee gaan met een uitgever die zegt uitgever te zijn, maar bar weinig voor je kan betekenen. Geldt dat voor iedereen? Nee! maar we spreken niet voor niks over the lucky few! 

Wist ik dit allemaal toen ik een boek schreef? Nee, net zoals vele andere schrijvers had ik geen idee wat boekhandelskortingen, marketingplannen en andere termen in hielden toen ik mijn contract met een uitgever tekende.
Maar ik ben niet het type dat achterover leunt en afwacht. Ik ben op onderzoek uitgegaan, lees veel over het onderwerp. Heb cursussen en workshops overwogen en vele vele tips gelezen.
En dan kom je uit op het onderwerp wat ik vandaag wil bespreken.
Waar geef je je geld aan uit, want alles kost geld. Er zijn maar weinig gratis tips te vinden en of je er iets aan hebt, laat ik maar even in het midden.
Als ik een webinar volg of tips lees kijk ik altijd naar het succes van de persoon die deze geeft. En tot mijn grote verbazing was het succes van de tips en trucjes meester van een van de laatste webinars die ik volgde, zelf niet heel erg succesvol volgens meneer Google.
Een andere schrijver die naar eigen zeggen bijna 20 boeken had uitgegeven gaf zich uit als coach en schrijfadviseur en spuwde op een dusdanige manier zijn gal op een facebookpagina over de uitgeverswereld en vroeg tips hoe we meer geld met onze boeken konden verdienen dat ik zeker weet dat ik nooit in de verleiding zal komen enig boek van hem te lezen of enige tip van hem aan te nemen. 

Maar zijn er dan wel goede coaches en adviseurs. Oh zeer zeker wel, maar bovenstaande personen zorgen er wel voor dat schrijvers zoals ik argwanend zijn om tegen betaling met iemand in zee te gaan. Zeker omdat schrijven voor mij nog steeds een uit de handgelopen hobby is. Wil ik er niet verder in komen dan? Jawel! En daarom ben ik ook heel druk bezig met kennis te vergaren. 
Inmiddels heb ik besloten dit blog ook te gaan gebruiken om die kennis te gaan delen. Mijn eigen missers op dit vlak, maar ook mijn successen te delen. 

Ben jij ook bezig met schrijven, hou mijn blog in de gaten. Ik beloof niks maar wie weet steek je er iets van op.