Stem jij ook op mijn kaft..
Isbn 978-94-92475-24-4
Kleine moeite, voor mij een enorme steun!
Heel erg bedankt, ik waardeer het enorm.

Mijn signeersessie, spannend was het zeker! Natuurlijk verwachtte ik geen rijen fans maar wist ook niet wat ik me er echt van voor moest stellen.

Ondanks mijn drukke schema had ik de dagen voorafgaand aan de sessie genoeg tijd om zenuwen op te bouwen en nachtmerries te hebben.

Nee  ik ga je niet vertellen hoe het in mijn dromen allemaal fout kon gaan, maar geloof me het was realistisch genoeg om er bijna hyperventilerend wakker van te worden. 

Natuurlijk verzin ik op het allerlaatste moment dat ik mijn nieuwe winactie via een boekenlegger wil promoten dus vrijdagavond laat en zaterdagochtend vroeg ben ik mijn boekenleggers nog aan het ontwerpen. 

Maar in tegenstelling tot mijn dromen ben ik op tijd in de boekhandel. Direct zijn er bekenden en het voelt al iets minder spannend.

In de tijd die voorbij vliegt, groet ik tal van bekenden die soms speciaal voor mij naar Veldhoven zijn gekomen, spreek ik geïnteresseerden en signeer ik natuurlijk boeken.

Van nature ben ik geen verlegen persoon, ik ben mondig en aanwezig en heb de nodige verkoop ervaring. Maar dan heb je het over  producten gemaakt door een ander, waarvan het nut en het succes al is bewezen.

Het verkopen van je eigen schrijfsel is anders, persoonlijker. Hoe ga je om met kritiek, hoe pak je complimenten op? Online is alles nog redelijk anoniem maar tijdens zo'n signeersessie is het recht in je gezicht. Nu heb ik alleen lieve mensen gesproken, maar het risico blijft...

Het was spannend en leuk om te doen en ik kan heel tevreden terugkijken op mijn vuurdoop. Met dank aan alle lieve mensen die ik heb gesproken en zij die speciaal voor mij zijn gekomen. En tenslotte de AKO Veldhoven, voor de mogelijkheid en de goede zorgen.

En vandaag... vandaag was weer zeer productief maar daarover later meer...

Allereerst wil ik Viviane Gerits bedanken voor de mogelijkheid om haar boek te lezen voordat het in de winkels ligt. Ik voel me vereerd dat je mijn mening op prijs stelt.

Over de schrijfster:

Viviane Gerits (1956) woont en werkt in Antwerpen. Al varende samen met haar man, ontwikkelde ze een grote liefde voor mensen en de natuur in Friesland. Lezen, schrijven en fotograferen zijn haar hobby’s. Haar debuutroman ‘Hond in een kegelspel’ verscheen in het najaar van 2015.

In  haar tweede boek: Witte zwanen, grijze zwanen verteld Viviane Gerits het verhaal van Anna.

Omslagtekst:

Vlaamse Anna vindt het dagboek van haar overleden vader. Er start een boeiende en spannende tijd als ze op zoek gaat naar de plek waar hij tijdens de oorlog twee jaar verbleef. Haar zoektocht brengt haar naar een oude hoeve in Friesland. 
Doorheen zijn dagboek leert Anna haar vader als jonge man beter kennen en begrijpen. Het verleden bepaalt ook het heden. Heeft hij de hand in sommige gebeurtenissen of speelt enkel het toeval?
Tijdens de spannende reis, ontstaan er nieuwe vriendschappen, ontvouwen zich mooie landschappen en vindt Anna wat ze niet zocht.
‘Witte zwanen, grijze zwanen’ is meer dan enkel een feelgood-roman. Spanning, vriendschap, romantiek en de inhoud van het dagboek zelf, maken dit boek meer dan waard om te lezen.

Mijn e-reader gaf aan dat het 197 pagina’s omvat en in die pagina’s gebeurd er veel.
In een lekker tempo begint het verhaal met de dagelijkse beslommeringen van Anna, geen jonge blom op zoek naar liefde of een hippe dertiger verwikkeld in nieuwe uitdagingen. Maar een rijpe weduwvrouw die heel content is met haar leven.

Het duurt even voordat het boek me echt had, door het grote aantal personages dat voorgesteld moet worden voordat het verhaal echt begint te varen.
De schrijfstijl is gemakkelijk, en wat ik persoonlijk belangrijk vind is dat de details kloppen. De scènes zijn simpel opgezet en gemakkelijk te volgen. Geen timelapses of verschillende invalshoeken. Heerlijk lettervreten.

Het is niet het genre dat ik normaal lees maar ik had totaal geen moeite om me te binden aan de karakters, ik heb genoten van het verhaal en heb het heel graag gelezen. Ook heb ik me heel verrast gevoeld toen ik op een moment dat ik niet aan het lezen was al tripjes naar Friesland begon te plannen. In de omslagtekst staat vermeld dat het een Feelgood boek is en ik mag stellen dat ik me goed gevoeld heb tijdens het lezen van dit boek.

Ik raad dit boek aan ieder aan die een vrolijk, snel en luchtig verhaal wil lezen. Ideaal voor een regenachtige herfstavond.

Witte zwanen, grijze zwanen kost €17,50 en is onder andere hier verkrijgbaar:

http://www.aquazz.com/Webwinkel-Product-164281839/Witte-zwanen-grijze-zwanen-%7C-Viviane-Gerits.html

T.M. (Tessy) Zaan, zelf publicerend auteur en verwoed leesfanaat blogt over alles wat ze meemaakt in haar ontdekkingsreis in de wereld van uitgeven, promotie en marketing. Maar ook over boeken en andere alledaagse dingen. Volg haar op facebook www.facebook.com/tmzaan/ check haar website www.tmzaan.nl en volg haar op instagram en twitter.

Een leuk festival, Appelpop samen met vriendinnen heb ik heerlijk genoten.

Zo veel mensen, zo veel te kijken. Een man met een wandelstok en een nogal korte kilt. Heerlijk dat je zo jezelf kan zijn hier. Mensen kijken en oordelen wel, maar vooral subtiel.
Ook ik bekijk schaamteloos zo velen.  Van artiesten tot band crew, security en politie maar ook bezoekers, vele bezoekers.

Zoals meneer opgeblazen ego, sorry je bent mijn type niet! Maar je viel me op, als een tank in een veld bloemen leek je totaal niet op je plaats.
Wat deed je daar, was je meegetrokken door vrienden om je verdriet te verdrinken. Was je op zoek naar een gezellige avond? Ik heb me zelfs even afgevraagd of je een loverboy zou kunnen zijn. Vol van jezelf was je in ieder geval wel.
Ook die gast van de security voor het podium triggerde mijn fantasie. De jonge meisjes vooraan het podium, terwijl hij zijn functie absoluut niet verzaakte zag je dat hij ook zeker zorgdroeg voor de veiligheid van de jonge deernen voor hem.
Op zo’n moment begint mijn schrijversbrein te creëren. Waarom let hij extra maar subtiel op deze meiden. Dat hij gecharmeerd is van deze dames is voor mij veel te kort door de bocht.
Nee, dit zijn dochters van de grote baas of familie van een artiest. En waarom staan deze meiden helemaal vooraan? Wat zijn hun plannen en verwachtingen voor vandaag.

Mijn ongegeneerd gluren kan me weleens in de problemen brengen. Ik herinner me toen ik Prijs van vertrouwen schreef op een camping in Frankrijk. Heerlijk met een wijntje voor de caravan staarde ik in de verte en blijkbaar een groepje jongeren aan. Blijkbaar, gezien een enorm geïrriteerd Engels accent me uit mijn gedachtestroom haalde. “What is your problem? What do you want?”

Van ver, van heel ver moest ik komen, gezien mijn personages in mijn hoofd ook in het Engels, maar met een Amerikaans accent spreken, voordat ik erachter kwam dat ik, terwijl ik aan het schrijven/creëren was ik hem blijkbaar ongegeneerd aan het aanstaren was. Oeps!
Sorry! Mocht hij dit ooit lezen, mijn excuses, ik hoop niet dat ik je onzeker heb gemaakt. Maar ook jij was mijn type niet, wel vond ik het schattig hoe je hand in hand liep met je meisje en je lichaamstaal nog zoveel meer vertelde.

Mocht je me dus ooit naar je zien staren, wie weet ben je speciaal genoeg voor een personage en kom je jezelf nog ooit is in gedrukte vorm tegen.

Dat ik schrijf is  inmiddels velen al duidelijk. Dat ik daarnaast ook nog een lieve vriend, een zoon van bijna 21, een dochter van 12 en een drukke baan heb.
En dat ik enorm een poetsvrouw, butler, kamermeisje en personal assistant mis, dat is voor sommigen minder bekend.

Bij gebrek aan bovengenoemde werknemers en gezien het uitbuiten van je kinderen, not done is in de huidige maatschappij komt er veel op het bordje van moi terecht.

Om alles in goede banen te leiden ben ik begonnen een planning te maken. Laat ik jullie eens vermaken met een doorsnee maandag.

Maandag 5 september, eerste schooldag!! whoop whoop!

Uit het irritante gezoem maak ik op dat het tijd is om op te staan. Na twee keer snoozen doe ik het daadwerkelijk. Vol goede moed en met een humeur zo goed als je van mij kan verwachten. (Lees: een gemaakte glimlach!) probeer ik dochterlief wakker te maken.
Ze geeft geen krimp. Zoonlief schreeuw ik toe vanuit de overloop en er komt waarempel een reactie van de zolder. 
Nogmaals naar dochterlief dan maar, en blijkbaar is het gelukt, want als ik even later onder de douche uit kom kijk ik in het stralende gezicht van mijn mooie dochter. Een grauw en snauw vertaal ik naar, schiet je op! grmblll (onverstaanbaar)

Ik zoef de trap af en roep ondertussen vijf keer naar zoonlief of hij een ontbijt wil, en begin de tas en het ontbijt van dochterlief klaar te maken. Tegen de tijd dat ook mijn tas klaar is staan dochterlief en zoonlief beide klaar om naar school te vertrekken.

Of ik zoonlief niet op kan halen om vijf uur, anders haalt hij het voetballen niet. Stof tot nadenken, past dat in mijn overvolle schema?

Snel stop ik een boterham in mijn mond, zo snel dat ik eigenlijk niet proef wat ik er op gedaan heb. Glas sinaasappelnectar erachter aan, trap op, tandenpoesten, haren en make-up verzorgen en in de loop autosleutels en tas oppakken en gaan. 

Enige tijd later, arriveer ik op mijn werk. Om 13:00 uur zou ik klaar zijn met werken, maar ik loop om 14:00 pas de deur uit. De eerste dag na de vakantie is altijd hectisch.
Half 3 is dochterlief uit en het traject Oirschot-Veldhoven is toch wel rit van 20 minuten. Dus maar even haasten 

Ik ben net thuis, en een glas water en twee facebookberichten later komt dochterlief thuis.

Facebook bericht 1 geeft aan dat ik een vooruitlees exemplaar van Achter gesloten deuren mag lezen, dat pas in oktober uitkomt. Hier wordt ik zo blij van!
Hup, glas drinken in het meisje en op naar de Action, voor knutselspullen. Fijn die YouTube filmpjes, kind krijgt steeds meer ideeën. Ach, je mag creativiteit niet afremmen toch.

Thuis direct maar aan het eten begonnen want over 10 minuten moet ik zoonlief ophalen vanwege de omleidingen kost me heen en terug ruim een uur! 
Hop verder met het avondeten!
Heb je al gelezen dat ik heb gezeten? Nee klopt, geen tijd voor. Ondertussen ben ik de magic coffeetable schoon aan het maken, de magic kitchen en de magic livingroom.
Als je dit niet snapt, zoek het magic coffeetable filmpje op YouTube maar op, hilarisch en heel herkenbaar.

Direct na het eten, wil ik eigenlijk effe liggen, maar vriendlief overtuigd me toch naar de sportschool te gaan. Onderweg ook nog even naar de winkel, dat kan net. De sportschool sluit om 9 uur, het is bijna 8 uur dus maar weer even haast maken.

Iets na 8 stap ik zonder mijn pas en stempelkaart de sportschool binnen, vergeten!

Geen probleem ik krijg een leenpas. De apparaten werken namelijk niet zonder. Deze sportschool is echt een uitvinding. In 35 minuten een volledige workout. 
Kon ik bij mijn vorige sportschool lekker nadenken over verhaallijnen, karakters en plots. Hier ben ik alleen nog maar aan het tellen, nog maar vijf! Nog maar een halve minuut crosstraineren (is dat overigens een werkwoord). Echt ik vervloek dat ding!
Vier minuten, wat is nou vier minuten! Een eeuwigheid, op mijn sportschool, geloof me!
Maar ik ben fit en heb het overleeft. Mocht er een ramp gebeuren, ik ben zo fit! Ik hou het wel 35 minuten uit!

Half tien, ik ben weer thuis. Hop maar even een blog schrijven. Nog even een wasje in de droger en wasmachine. 
Terug naar de auto, terwijl ik dit typ realiseer ik me dat ik mijn boodschappen in de auto heb laten staan. En weer verder typen.

Dit was mijn maandag, nog even een persbericht versturen, mijn facebook, website en mail checken en ik ben klaar.
Mocht je me zoeken, ik lig op de bank. 

Morgen weer een dag!